ไทซีเอสเอส ใหม่เก่าๆ
ได้มีโอกาส ยกเครื่อง รื้อ ทำระบบ ค้นพบอดีต ของ ไทซีเอสเอส จากการค้นคลังข้อมูลเก่านั้น ดั่งนิยายน้ำเน่าถ้าผมจะบอกว่า เรื่องราวในตัวหนังสือที่ได้ย้อนกลับไปอ่าน มันทำให้หวนนึกถึงเมื่อครั้งยังคึกคะนองเสียนี่กระไร ไม่ได้นานเลย แค่ 4 ปี กว่าๆ จะห้าปี เท่านั้น
ก่อนหน้านี้
ผมทำใจ คิดทบทวนอยู่นานว่าจะเลือกอย่างไหนดี ระหว่าง “ดันทุรังเขียนโปรแกรมเอง” และ “เปลี่ยนไปใช้ WordPress หรือ Drupal” ซึ่งสุดท้ายผมก็ยอมแพ้สังขารตัวเอง หันมาพึ่งพิงความสะดวกสบาย ที่พอจะยอมรับได้ในยามที่สำเนียกตัวเองได้ว่า อายุมันเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ความคึกคะนองมันย่อมลดลง แปรผกผันกันตามแบบฉบับของธรรมชาติ
ผู้มีบารมีนอกไทซีเอสเอส ท่านหนึ่งใด้ให้ความคิดเห็นมาว่า “ถ้าหากผมเปลี่ยนระบบไปใช้โปรแกรมกึ่งสำเร็จรูปแล้ว จะทำให้เราสูญเสียความแนวหรือแบบฉบับของเราไป” แต่ ในทางกลับกัน ยุคนี้แล้ว ผมก็กลับมาคิดอีกว่า ถ้าผมยังขืนเอาหางอึ่งและขี้เลื่อยที่มีดันทุรังเขียนโปรแกรมเองต่อไปอีก “ผมอาจจะเสียสติ” ไปก่อนก็เป็นได้
เพราะฉะนั้น ผมขอลดความแนว ของเราออกไป ทำอะไรคล้ายๆ ชาวบ้านเขาบ้าง ก็น่าจะลดความเหนื่อย และที่สำคัญเอาเวลาส่วนนี้ไปจัดการเรื่องเนื้อหาที่ต้องทำให้ดีจะดีกว่า เพราะแผนที่วางเอาไว้มีเยอะแยะมากมาย ที่จะต้องทำให้สำเร็จ
และสิ่งที่สำคัญอีกอย่างที่ทำให้ผมตัดสินใจเปลี่ยนระบบ ผมคิดว่า เนื้อหาที่มีอยู่ในเว็บนี้ มันพอมีประโยชน์อยู่บ้าง ถ้าหากผมเกิดตายไป วันนี้ วันพรุ่งนี้ คนอื่นก็ยังสามารถมาดูแลแก้ไขมันต่อไปได้ เพราะผมใช้โปรแกรม แมส แมส อย่าง เวิร์ดเพรส ซึ่ง ใคร ใคร ก็ใช้เป็น
