Tag: วิวัฒน์

กลับมาแล้ว :) ต้องขอโทษที่หายไปนานครับผม แต่สำหรับคนที่ follow ผมที่ Twitter หรือ อยู่ใน Facebook คงได้เห็นผม re-tweet หรือ share link บทความคนอื่นที่คิดว่าเป็นประโยชน์ให้อ่านอยู่นานนม เวลาในชีวิตมันคับแคบอึดอัดไปหน่อยต้องขออภัยมา ณ​ ที่นี้ด้วยนะครับ ช่วงที่หายไปก็ไปขุดคุ้ยทำงาน หมกมุ่นอยู่กับเทคโนโลยีที่มันผุดขึ้นมาใหม่ แล้วก็กระแส User Experience พิวัฒน์ในโลกกว้างทำให้ศาสตร์ต่าง ๆ เริ่ม ๆ เกิดขึ้นมาใหม่ หรือ บางอย่างที่มีมานานนมแล้วแต่ยังไม่ได้ บัญญัติ จำกัดความไว้ ก็ได้คำบัญัติ จำกัดความกันเสียที วันนี้ผมก็มาเขียนข่าว เชิงบ่น เป็น guideline แจ้งแถลงให้ได้รับรู้ว่าเราขยับกันไปที่ไหนกันได้บ้างแล้ว

ในสายงานการผลิตผมก็ขอพูดเต็ม ๆ ปากเสียทีว่า ขอต้อนรับเข้าสู่โลกของการทำงานเชิงวัตถุ จากที่ผมได้พูดคุย ถกปัญหา และ วิเคราะห์ร่วมกับพร (@pornAntha) เมื่อ W3C ได้ประกาศเทคโนโลยีต่าง ๆ ที่จะใช้กับ www มาเรื่อย ๆ เช่น EmotionML, HTML5 และ CSS3 จะเห็นได้ว่ามันเริ่มจะยาก และ ลงลึก และ ทำงานได้ละเอียดลึกซึ้งเชื่อมกันเป็นทอด ๆ ต่อไปนี้เราจะทำงานแยกเป็น unit กันชัดเจนมากขึ้นเพราะเทคโนโลยีบนโลก www นั้นเริ่มลึกซึ้งกันไปเรื่อย ๆ ยอดมนุษย์ (ในที่นี่ผมหมายถึง all in one people หรือ generalist) จะเริ่มลดลงคุณจะเห็นว่าหลาย ๆ บริษัทเริ่มที่จะทำงานแยกสัดส่วนกันชัดเจนแล้ว (ผมขอกล่าวถึงแต่อาชีพใหม่ และ อาชีพที่ต้อง update นะครับ) เช่น

ผมพยายามนั่งดู ความเป็นไปในวงการผู้ประกอบกิจการ ผู้ทำงานเกี่ยวกับ Website ในบ้านเราอยู่เป็นเวลานานพอสมควร เรียกว่าในระยะหนึ่งได้ และ สิ่งที่คิด และ เขียนออกมานั้นอาจจะเป็นความคิดที่เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ หลาย ๆคนคิดกันไว้อยู่แล้วก็เป็นได้ ผมไม่อาจทราบได้เลยว่าปัญหาที่มันเกิดมันเกิดขึ้นเพราะ ระบอบสังคม วัฒธรรม ของบ้านเราหรือไม่ ที่ทำให้ทุก ๆ สิ่ง ทุก ๆ อย่างกลายมาเป็นเฉกเช่นทุกวันนี้ บริษัทที่อยากประกอบธุรกิจบนโลก online, Agency และ Freelancer หลาย ๆ แห่งในไทยกำลังย่ำอยู่กับบางสิ่งที่เขาเองเรียกว่าการพัฒนา สิ่งที่เขาเองเรียกว่า เขาทำได้ และ เข้าใจได้ถ่องแท้แล้ว นำมาประพฤติปฏิบัติกับลูกค้า หรือ งานของตน ซึ่งบางเรื่องเป็นเรื่องที่ควรหยิบยื่นให้โดยไม่จำเป็นต้องร้องขอค่าบริการ เลยก็ได้ เป็นเรื่องง่าย ๆ ที่ถ้าลูกค้าเขามาอ่านใน Internet เจอเอง หรือ วันหนึ่งเมื่อเขาเข้าใจได้เอง อาจจะทำได้เองโดยไม่ต้องร้องขอ สิ่งเหล่านี้ หรือ หันไปใช้บริการของฟรีจากที่อื่น ที่มีประสิทธิภาพ และ ผลลัพธ์เหมือนกัน ผมขอใช้คำนิยามเรื่องราวแบบนี้ว่า “การเอาเปรียบ” อันนี้รวมไปถึงกระทั่งบริษัทที่ประกอบธุรกิจ online / Agency ปฏิบัติต่อกันและกัน หรือปฏิบัติต่อ Freelancer เช่นเดียวกันรวมไปถึง Freelancer ปฏิบัติต่อ Freelancer ด้วยกันเองอีกด้วย

60 ปีที่แล้ว Digital Computer ทำให้ข้อมูลของเราอ่านได้ 20 ปีที่แล้ว Internet ทำให้ข้อมูลเหล่านั้นง่ายต่อการเข้าถึง 10 ปีที่แล้ว search engine crawler ตัวแรกถือกำเนิดขึ้นจาก database เพียงตัวเดียว Google ทำให้หลาย ๆ องค์ประกอบ ทฤษฎีในทัศนคติเป็นจริง Google ในทุก ๆ วันนี้กลายเป็นอีกหนึ่งวัฒนธรรม ไม่ว่าใครต่อใครก็ต้องใช้ Google ฝังลึกหยั่งรากลงไปมากกว่าที่เราจะทันรู้ตัว

ข้อมูลมากมายมหาศาลเหล่านั้น ที่ Google เก็บมาไว้ใน database ของตน เมื่อ 10 ปีที่แล้วหลาย ๆ คนคงอาจจะมองว่ามันเป็นเรื่องธรรมดาไร้สาระ แต่ในทุกวันนี้ผมคิดว่าแม้กระทั่ง 1 ตัวอักษร Google ก็ขายได้ มองย้อนกลับไปในยุคของ Kilobytes ข้อมูลจะถูกจัดเก็บบันทึกลงใน Floppy Disk ผมยังจำได้เวลาไปโรงเรียนเราจะพกแผ่น Floppy Disk ทั้งหลายเหล่านี้ไว้สำหรับ class ที่ต้องเรียน Computer ตั้งแต่ยังต้องท่องจำ Command Line ต่าง ๆ เพื่อที่จะสั่งให้เครื่องคอมพิวเตอร์ทำงานได้ตามที่ใจเราอยาก ต่อมาเป็นยุคของ Megabytes ข้อมูลทุก ๆ อย่างถูกเก็บลงใน Hard Disk และ มันก็ถูกพัฒนาไปเรื่อย ๆ จนสามารถเก็บข้อมูลได้เป็น Terabytes โดยที่ตัวมันเองก็เท่าเดิม แต่ใช้ Disk Array ในการจัดเก็บข้อมูลลงไป แล้วยุคของ Petabytes ล่ะจะจัดเก็บลงไปที่ไหน? มันจะถูกจัดเก็บลงไปใน Cloud (Cloud ในที่นี้คือ กลุ่มของ Supercomputer ที่จัดเก็บ Application และ ข้อมูลที่ถูกติดตั้งไว้ในทุกที่ ทุกมุมของโลก) ลองนึกดูว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ถ้าข้อมูลขนาด 1 Petabytes ถูกเก็บลงในฐานข้อมูลของ Google ทุก ๆ 72 นาที